loading...

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

نگاهی نو برای اندیشیدن

بازدید : 1
يکشنبه 13 ارديبهشت 1404 زمان : 11:16
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت هفتم

قصه حضرت آدم در سوره مبارکه الکهف (هشدار به والیت شیطان دشمنی او با انسان)

در سوره کهف، آیات ۵۰ و ۵۱، داستان حضرت آدم(ع) با تأکید بر هشدار به انسان درباره دشمنی شیطان و خطر ولایت‌پذیری از او مطرح شده است:

۱. ابلیس از جنس جن بود، نه فرشته؛ به همین دلیل برخلاف امر خدا عمل کرد و از درگاه الهی رانده شد.

۲. با سرپیچی از فرمان الهی، ماهیت شیطان به‌عنوان موجودی نافرمان و فاسق آشکار می‌شود.

۳. خداوند در این آیات هشدار می‌دهد که چگونه ممکن است انسان‌ها، شیطان و فرزندان او را به ولایت بگیرند، در حالی که آنان نه در خلقت انسان و نه در آفرینش آسمان‌ها و زمین سهمی‌داشتند.

۴. نکوهش ولایت‌پذیری از شیطان از مضامین اصلی این بخش است؛ به‌ویژه زمانی‌که انسان دچار غفلت و فراموشی یاد خدا می‌شود.

۵. در این روایت قرآنی، شیطان به‌عنوان دشمنی قدیمی‌و آشکار برای انسان معرفی می‌شود که پیروی از او موجب گمراهی و تباهی است.

۶. برخلاف دیگر سوره‌ها که بیشتر به خلقت حضرت آدم و ماجرای بهشت می‌پردازند، سوره کهف بیشتر جنبه‌ی هشدار اعتقادی و تربیتی دارد. هدف این بخش، آگاه‌سازی انسان از خطرات پیروی از دشمنی پنهان در لباس وسوسه‌گر است.

نام نویسندگان :۱. سمیه عمادی اندانی۲. رضا شکرانی۳. مهری کریمی

این مقاله در نشریه تحقیقات علوم قرآن و حدیث، دوره ۲۰، شماره ۳، پاییز ۱۴۰۲ منتشر شده است.


انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://http//@anjomanelmiquran11

بازدید : 1
يکشنبه 13 ارديبهشت 1404 زمان : 11:16
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت ششم

قصه حضرت آدم در سوره الحجر( بندگی خداوند راه نجاتاز دامهای شیطان)

زمینه نزول سوره: سوره حجر در دوره مکی و در اوایل بعثت نازل شده و در فضایی عرضه می‌شود که مخاطبان آن عمدتاً مشرکان و کسانی بودند که دعوت پیامبر(ص) را به چالش می‌کشیدند.

2. آفرینش حضرت آدم: در این سوره، حضرت آدم(ع) به عنوان نخستین انسان از خاک آفریده شده و نقش انسان به عنوان خلیفه خداوند بر روی زمین برجسته می‌شود.

3. دستور الهی به سجده: پس از آفرینش آدم، خداوند به فرشتگان فرمان داد تا به او سجده کنند تا نشانه‌ای از بندگی و افتخار نسبت به آفرینش الهی مبین گردد.

4. سرپیچی ابلیس: ابلیس، که در میان موجودات مخلوق قرار داشت، از آنکه دستور سجده را نپذیرد برخوردار از تکبر و غرور شد و به خودبزرگ‌بینی دلالت نمود.

5. دلیل نافرمانی ابلیس: ابلیس دلیل نافرمانی خود را از برتری داشتن بر آدم به دلیل اینکه از آتش آفریده شده و آدم از خاک، اعلام می‌کند؛ این تفکر منجر به رد امر الهی و نشانه‌ای از غرور مطلق او می‌شود.

6. عذاب ابلیس: به‌علت استکبار و سرپیچی، خداوند ابلیس را از درگاه خود رانده و به وی سرزنش شدید نسبت داده می‌شود که ادامه راه او به سوی سقوط مطلق رقم خورده است.

7. هدف داستان در دعوت الهی: روایت این قصه در سوره حجر، تأکید بر ضرورت بندگی خداوند و اطاعت از فرمان او به عنوان تنها راه نجات از دام‌های شیطان است.

8. هشدار نسبت به تکبر: داستان حضرت آدم(ع) و سرپیچی ابلیس، پیامی‌هشداری به انسان‌هاست که تکبر و خودبرتربینی می‌تواند آنان را به دام وسوسه‌ها و انحراف از راه راست هدایت کند.

9. پیام بندگی و نجات: نصوص این سوره نشان می‌دهد که تنها از طریق بندگی خالص و اطاعت مطلق از خداوند می‌توان از وسوسه‌های شیطان و فتنه‌های او نجات یافت و از سقوط در دام شیطانی رهایی یافت.

10. دعوت به توبه و پیروی: در پایان، قصه حاضر دعوت است تا انسان با ترک تکبر و سرپیچی، به بندگی خداوند روی آورد و با پذیرش فرمان الهی، راه نجات از فریب‌های شیطان را پیمود؛ به همین دلیل، این داستان همچون درس و هشداری برای تمامی‌مومنان و انسان‌ها مطرح شده است.

نویسندگان :سمیه عمادی اندانی، رضا شکرانی، مهری کریمی

فصلنامه علمی‌پژوهشی علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا تهران


انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://http://@anjomanelmiquran11

بازدید : 1
يکشنبه 13 ارديبهشت 1404 زمان : 11:16
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت پنجم

قصه حضرت آدم در سوره «الاسراء» (نفی اعتماد بر شیطان و توصیه به توکل بر پروردگار)

چهارمین سوره در سیر نزول قصه آدم سوره «الاسراء» است. این سوره مکی است و پیش از آن سوره «القصص و پس از آن سوره «یونس» نازل شد.( معرفت ۱۳۸۰ ص ۱۹۱ بهجت پور ۱۳۹۴، ص ۲۲۶) سوره «الاسراء»)در روایات ترتیب نزول در رده پنجاهم قرار دارد.

هدف سوره تقویت روحیه مومنان از برکات توکل بر خدا و رد هرگونه اعتماد و توکل بر غیر خدا در جامعه مومنان مکه است. آیات سوره در سه بخش هدف یاد شده را تأمین کرده است:

۱ - تبیین خلاصه محتوای کتب آسمانی درباره ترک اعتماد و توکل بر غیر خدا (۱ تا 10)

۲- تبیین ضرورت توحید توکل و اجتناب از اعتماد بر دیگران (۱۱-۴۰).

٣_تطبیق موضوع توکل بر پروردگار و نفی اعتماد بر غیر خدا» در جامعه نوپای مؤمن مکی (۴۱-۱۱۱) (بهجت پور، ۱۳۹۴، ص ۲۲۴)

آیات (۶۱-۶۵) این سوره که قصه آدم را بیان میکند در مقام دلگرمی‌و یادآوری برای پیامبر است سیاق آیات حاکی از آن است که خداوند پیامبر (ص) را مأمور کرد تا به کافران مکی بگوید: هر که غیر از خدا بخوانید بدحالی را از شما دور نمی‌کند و آن را به خوش حالی تبدیل نمیکند (الإسراء : (۵۶) و ظاهرا منظور از این افرادی که مشرکان به غیر از خدا میخواندند فرشتگان بودند( آل غازی ۱۳۸۲ ق، ج ۲، ص ۵۲۶) و در آیه بعد فرمود: «همین درخواست کننده‌ها نیز نیازهای خودشان و بیم و امیدشان را از مالک مدیر خود پروردگار دارند (الإسراء، ۵۷) و همچنین در سیاق درخواست‌های کارشکنانه کفار در برابر دعوت پیامبر است که از او میخواستند تا معجزاتی مانند موسی بیاورد و خدا به پیامبر می‌فرماید ما معجزات را هنگامی‌میفرستیم که مخاطب را از مخالفت رسولان ترسانده و به راه آوریم اما اگر احتمال چنین تأثیری در مخاطب نرود حکمتی برای ارسال معجزه نیست و خدای حکیم کار عبث و بیهوده انجام نمی‌دهد. گذشتگان نشان دادند که ارسال معجزه برای منکراتی مانند مکیان فایده‌‌‌ای ندارد (الإسراء : ۶۰ (۵۹).

آنگاه قصه آدم و ابلیس را خاطرنشان میفرماید که ابلیس سوگند خورد ذریه آدم را گمراه سازد و از خدا درخواست کرد که او را بر کرده اش مسلط سازد، پس خیلی بعید نیست که اکثر مردم به سوی راه ضلالت گراییده و در ظلم و طغیان و اعراض از آیات خدا غوطه ور گردند چون از یک سو فتنه‌های الهی احاطه شان کرده و از سوی دیگر شیطان با قشون سواره و پیاده اش محاصره شان نموده است( طباطبایی، ۱۳۷۸، ج ۱۳ ص ۱۹۸). وجه تشابه و ارتباط بیان این داستان در این قسمت سوره با آیات قبل این است که همان طور که ابلیس به خاطر حسد و تکبرش از سجده بر آدم امتناع ورزید قریش نیز به خاطر حسادت و کبرشان پیامبر را تکذیب کردند آل غازی، ۱۳۸۲ ق، ج ۲ص ۵۲۶).

در اینجا خداوند توجه مردم را به ضرورت اجتناب از اطاعت شیطان و اعتماد و توکل به خدا در همه امور جلب میکند گروهی از مردم به جای اینکه بر خدا اعتماد کنند، برابلیس اعتماد می‌کنند، با این که او قابل اعتماد نیست و دشمن انسانهاست و از همه طرف بر آن‌ها تسلط دارد و بر آنها نفوذ می‌کند و مصادیق این راه‌ها نیز، گسترده است.

روش‌های شیطان، به تناسب افراد و اشخاص گوناگون، متفاوت می‌شود و گرفتاری انسانها، یکسان نیست؛ صدای شیطان، گاه وسوسهای درونی، گاه گفتاری دوستانه ازهمسر، همکار، همکلاسی ، فرزند و... و گاه در قالب رسانه‌های مسلط و جهانی و ملی است. گونه دیگری از هجوم شیاطین به بنی‌آدم ، مشارکت شیطان در مال و فرزندان است که مصادیق متعددی نیز دارد. (توکل بر خدا و رابطه آن با بندگی، از مهمترین راه حلهایی رهایی از دام شیطان است )(إلسراء65)

نویسندگان :سمیه عمادی اندانی، رضا شکرانی، مهری کریمی

فصلنامه علمی‌پژوهشی علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا تهران


💎انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://@anjomanelmiquran110

بازدید : 0
چهارشنبه 26 فروردين 1404 زمان : 0:53
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت هفتم

قصه حضرت آدم در سوره مبارکه الکهف (هشدار به والیت شیطان دشمنی او با انسان)

در سوره کهف، آیات ۵۰ و ۵۱، داستان حضرت آدم(ع) با تأکید بر هشدار به انسان درباره دشمنی شیطان و خطر ولایت‌پذیری از او مطرح شده است:

۱. ابلیس از جنس جن بود، نه فرشته؛ به همین دلیل برخلاف امر خدا عمل کرد و از درگاه الهی رانده شد.

۲. با سرپیچی از فرمان الهی، ماهیت شیطان به‌عنوان موجودی نافرمان و فاسق آشکار می‌شود.

۳. خداوند در این آیات هشدار می‌دهد که چگونه ممکن است انسان‌ها، شیطان و فرزندان او را به ولایت بگیرند، در حالی که آنان نه در خلقت انسان و نه در آفرینش آسمان‌ها و زمین سهمی‌داشتند.

۴. نکوهش ولایت‌پذیری از شیطان از مضامین اصلی این بخش است؛ به‌ویژه زمانی‌که انسان دچار غفلت و فراموشی یاد خدا می‌شود.

۵. در این روایت قرآنی، شیطان به‌عنوان دشمنی قدیمی‌و آشکار برای انسان معرفی می‌شود که پیروی از او موجب گمراهی و تباهی است.

۶. برخلاف دیگر سوره‌ها که بیشتر به خلقت حضرت آدم و ماجرای بهشت می‌پردازند، سوره کهف بیشتر جنبه‌ی هشدار اعتقادی و تربیتی دارد. هدف این بخش، آگاه‌سازی انسان از خطرات پیروی از دشمنی پنهان در لباس وسوسه‌گر است.

نام نویسندگان :۱. سمیه عمادی اندانی۲. رضا شکرانی۳. مهری کریمی

این مقاله در نشریه تحقیقات علوم قرآن و حدیث، دوره ۲۰، شماره ۳، پاییز ۱۴۰۲ منتشر شده است.


انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://http//@anjomanelmiquran11

بازدید : 0
چهارشنبه 26 فروردين 1404 زمان : 0:53
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت ششم

قصه حضرت آدم در سوره الحجر( بندگی خداوند راه نجاتاز دامهای شیطان)

زمینه نزول سوره: سوره حجر در دوره مکی و در اوایل بعثت نازل شده و در فضایی عرضه می‌شود که مخاطبان آن عمدتاً مشرکان و کسانی بودند که دعوت پیامبر(ص) را به چالش می‌کشیدند.

2. آفرینش حضرت آدم: در این سوره، حضرت آدم(ع) به عنوان نخستین انسان از خاک آفریده شده و نقش انسان به عنوان خلیفه خداوند بر روی زمین برجسته می‌شود.

3. دستور الهی به سجده: پس از آفرینش آدم، خداوند به فرشتگان فرمان داد تا به او سجده کنند تا نشانه‌ای از بندگی و افتخار نسبت به آفرینش الهی مبین گردد.

4. سرپیچی ابلیس: ابلیس، که در میان موجودات مخلوق قرار داشت، از آنکه دستور سجده را نپذیرد برخوردار از تکبر و غرور شد و به خودبزرگ‌بینی دلالت نمود.

5. دلیل نافرمانی ابلیس: ابلیس دلیل نافرمانی خود را از برتری داشتن بر آدم به دلیل اینکه از آتش آفریده شده و آدم از خاک، اعلام می‌کند؛ این تفکر منجر به رد امر الهی و نشانه‌ای از غرور مطلق او می‌شود.

6. عذاب ابلیس: به‌علت استکبار و سرپیچی، خداوند ابلیس را از درگاه خود رانده و به وی سرزنش شدید نسبت داده می‌شود که ادامه راه او به سوی سقوط مطلق رقم خورده است.

7. هدف داستان در دعوت الهی: روایت این قصه در سوره حجر، تأکید بر ضرورت بندگی خداوند و اطاعت از فرمان او به عنوان تنها راه نجات از دام‌های شیطان است.

8. هشدار نسبت به تکبر: داستان حضرت آدم(ع) و سرپیچی ابلیس، پیامی‌هشداری به انسان‌هاست که تکبر و خودبرتربینی می‌تواند آنان را به دام وسوسه‌ها و انحراف از راه راست هدایت کند.

9. پیام بندگی و نجات: نصوص این سوره نشان می‌دهد که تنها از طریق بندگی خالص و اطاعت مطلق از خداوند می‌توان از وسوسه‌های شیطان و فتنه‌های او نجات یافت و از سقوط در دام شیطانی رهایی یافت.

10. دعوت به توبه و پیروی: در پایان، قصه حاضر دعوت است تا انسان با ترک تکبر و سرپیچی، به بندگی خداوند روی آورد و با پذیرش فرمان الهی، راه نجات از فریب‌های شیطان را پیمود؛ به همین دلیل، این داستان همچون درس و هشداری برای تمامی‌مومنان و انسان‌ها مطرح شده است.

نویسندگان :سمیه عمادی اندانی، رضا شکرانی، مهری کریمی

فصلنامه علمی‌پژوهشی علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا تهران


انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://http://@anjomanelmiquran11

بازدید : 0
چهارشنبه 26 فروردين 1404 زمان : 0:53
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت پنجم

قصه حضرت آدم در سوره «الاسراء» (نفی اعتماد بر شیطان و توصیه به توکل بر پروردگار)

چهارمین سوره در سیر نزول قصه آدم سوره «الاسراء» است. این سوره مکی است و پیش از آن سوره «القصص و پس از آن سوره «یونس» نازل شد.( معرفت ۱۳۸۰ ص ۱۹۱ بهجت پور ۱۳۹۴، ص ۲۲۶) سوره «الاسراء»)در روایات ترتیب نزول در رده پنجاهم قرار دارد.

هدف سوره تقویت روحیه مومنان از برکات توکل بر خدا و رد هرگونه اعتماد و توکل بر غیر خدا در جامعه مومنان مکه است. آیات سوره در سه بخش هدف یاد شده را تأمین کرده است:

۱ - تبیین خلاصه محتوای کتب آسمانی درباره ترک اعتماد و توکل بر غیر خدا (۱ تا 10)

۲- تبیین ضرورت توحید توکل و اجتناب از اعتماد بر دیگران (۱۱-۴۰).

٣_تطبیق موضوع توکل بر پروردگار و نفی اعتماد بر غیر خدا» در جامعه نوپای مؤمن مکی (۴۱-۱۱۱) (بهجت پور، ۱۳۹۴، ص ۲۲۴)

آیات (۶۱-۶۵) این سوره که قصه آدم را بیان میکند در مقام دلگرمی‌و یادآوری برای پیامبر است سیاق آیات حاکی از آن است که خداوند پیامبر (ص) را مأمور کرد تا به کافران مکی بگوید: هر که غیر از خدا بخوانید بدحالی را از شما دور نمی‌کند و آن را به خوش حالی تبدیل نمیکند (الإسراء : (۵۶) و ظاهرا منظور از این افرادی که مشرکان به غیر از خدا میخواندند فرشتگان بودند( آل غازی ۱۳۸۲ ق، ج ۲، ص ۵۲۶) و در آیه بعد فرمود: «همین درخواست کننده‌ها نیز نیازهای خودشان و بیم و امیدشان را از مالک مدیر خود پروردگار دارند (الإسراء، ۵۷) و همچنین در سیاق درخواست‌های کارشکنانه کفار در برابر دعوت پیامبر است که از او میخواستند تا معجزاتی مانند موسی بیاورد و خدا به پیامبر می‌فرماید ما معجزات را هنگامی‌میفرستیم که مخاطب را از مخالفت رسولان ترسانده و به راه آوریم اما اگر احتمال چنین تأثیری در مخاطب نرود حکمتی برای ارسال معجزه نیست و خدای حکیم کار عبث و بیهوده انجام نمی‌دهد. گذشتگان نشان دادند که ارسال معجزه برای منکراتی مانند مکیان فایده‌‌‌ای ندارد (الإسراء : ۶۰ (۵۹).

آنگاه قصه آدم و ابلیس را خاطرنشان میفرماید که ابلیس سوگند خورد ذریه آدم را گمراه سازد و از خدا درخواست کرد که او را بر کرده اش مسلط سازد، پس خیلی بعید نیست که اکثر مردم به سوی راه ضلالت گراییده و در ظلم و طغیان و اعراض از آیات خدا غوطه ور گردند چون از یک سو فتنه‌های الهی احاطه شان کرده و از سوی دیگر شیطان با قشون سواره و پیاده اش محاصره شان نموده است( طباطبایی، ۱۳۷۸، ج ۱۳ ص ۱۹۸). وجه تشابه و ارتباط بیان این داستان در این قسمت سوره با آیات قبل این است که همان طور که ابلیس به خاطر حسد و تکبرش از سجده بر آدم امتناع ورزید قریش نیز به خاطر حسادت و کبرشان پیامبر را تکذیب کردند آل غازی، ۱۳۸۲ ق، ج ۲ص ۵۲۶).

در اینجا خداوند توجه مردم را به ضرورت اجتناب از اطاعت شیطان و اعتماد و توکل به خدا در همه امور جلب میکند گروهی از مردم به جای اینکه بر خدا اعتماد کنند، برابلیس اعتماد می‌کنند، با این که او قابل اعتماد نیست و دشمن انسانهاست و از همه طرف بر آن‌ها تسلط دارد و بر آنها نفوذ می‌کند و مصادیق این راه‌ها نیز، گسترده است.

روش‌های شیطان، به تناسب افراد و اشخاص گوناگون، متفاوت می‌شود و گرفتاری انسانها، یکسان نیست؛ صدای شیطان، گاه وسوسهای درونی، گاه گفتاری دوستانه ازهمسر، همکار، همکلاسی ، فرزند و... و گاه در قالب رسانه‌های مسلط و جهانی و ملی است. گونه دیگری از هجوم شیاطین به بنی‌آدم ، مشارکت شیطان در مال و فرزندان است که مصادیق متعددی نیز دارد. (توکل بر خدا و رابطه آن با بندگی، از مهمترین راه حلهایی رهایی از دام شیطان است )(إلسراء65)

نویسندگان :سمیه عمادی اندانی، رضا شکرانی، مهری کریمی

فصلنامه علمی‌پژوهشی علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا تهران


💎انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://@anjomanelmiquran110

بازدید : 0
چهارشنبه 26 فروردين 1404 زمان : 0:48
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت هفتم

قصه حضرت آدم در سوره مبارکه الکهف (هشدار به والیت شیطان دشمنی او با انسان)

در سوره کهف، آیات ۵۰ و ۵۱، داستان حضرت آدم(ع) با تأکید بر هشدار به انسان درباره دشمنی شیطان و خطر ولایت‌پذیری از او مطرح شده است:

۱. ابلیس از جنس جن بود، نه فرشته؛ به همین دلیل برخلاف امر خدا عمل کرد و از درگاه الهی رانده شد.

۲. با سرپیچی از فرمان الهی، ماهیت شیطان به‌عنوان موجودی نافرمان و فاسق آشکار می‌شود.

۳. خداوند در این آیات هشدار می‌دهد که چگونه ممکن است انسان‌ها، شیطان و فرزندان او را به ولایت بگیرند، در حالی که آنان نه در خلقت انسان و نه در آفرینش آسمان‌ها و زمین سهمی‌داشتند.

۴. نکوهش ولایت‌پذیری از شیطان از مضامین اصلی این بخش است؛ به‌ویژه زمانی‌که انسان دچار غفلت و فراموشی یاد خدا می‌شود.

۵. در این روایت قرآنی، شیطان به‌عنوان دشمنی قدیمی‌و آشکار برای انسان معرفی می‌شود که پیروی از او موجب گمراهی و تباهی است.

۶. برخلاف دیگر سوره‌ها که بیشتر به خلقت حضرت آدم و ماجرای بهشت می‌پردازند، سوره کهف بیشتر جنبه‌ی هشدار اعتقادی و تربیتی دارد. هدف این بخش، آگاه‌سازی انسان از خطرات پیروی از دشمنی پنهان در لباس وسوسه‌گر است.

نام نویسندگان :۱. سمیه عمادی اندانی۲. رضا شکرانی۳. مهری کریمی

این مقاله در نشریه تحقیقات علوم قرآن و حدیث، دوره ۲۰، شماره ۳، پاییز ۱۴۰۲ منتشر شده است.


انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://http//@anjomanelmiquran11

بازدید : 0
چهارشنبه 26 فروردين 1404 زمان : 0:48
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت ششم

قصه حضرت آدم در سوره الحجر( بندگی خداوند راه نجاتاز دامهای شیطان)

زمینه نزول سوره: سوره حجر در دوره مکی و در اوایل بعثت نازل شده و در فضایی عرضه می‌شود که مخاطبان آن عمدتاً مشرکان و کسانی بودند که دعوت پیامبر(ص) را به چالش می‌کشیدند.

2. آفرینش حضرت آدم: در این سوره، حضرت آدم(ع) به عنوان نخستین انسان از خاک آفریده شده و نقش انسان به عنوان خلیفه خداوند بر روی زمین برجسته می‌شود.

3. دستور الهی به سجده: پس از آفرینش آدم، خداوند به فرشتگان فرمان داد تا به او سجده کنند تا نشانه‌ای از بندگی و افتخار نسبت به آفرینش الهی مبین گردد.

4. سرپیچی ابلیس: ابلیس، که در میان موجودات مخلوق قرار داشت، از آنکه دستور سجده را نپذیرد برخوردار از تکبر و غرور شد و به خودبزرگ‌بینی دلالت نمود.

5. دلیل نافرمانی ابلیس: ابلیس دلیل نافرمانی خود را از برتری داشتن بر آدم به دلیل اینکه از آتش آفریده شده و آدم از خاک، اعلام می‌کند؛ این تفکر منجر به رد امر الهی و نشانه‌ای از غرور مطلق او می‌شود.

6. عذاب ابلیس: به‌علت استکبار و سرپیچی، خداوند ابلیس را از درگاه خود رانده و به وی سرزنش شدید نسبت داده می‌شود که ادامه راه او به سوی سقوط مطلق رقم خورده است.

7. هدف داستان در دعوت الهی: روایت این قصه در سوره حجر، تأکید بر ضرورت بندگی خداوند و اطاعت از فرمان او به عنوان تنها راه نجات از دام‌های شیطان است.

8. هشدار نسبت به تکبر: داستان حضرت آدم(ع) و سرپیچی ابلیس، پیامی‌هشداری به انسان‌هاست که تکبر و خودبرتربینی می‌تواند آنان را به دام وسوسه‌ها و انحراف از راه راست هدایت کند.

9. پیام بندگی و نجات: نصوص این سوره نشان می‌دهد که تنها از طریق بندگی خالص و اطاعت مطلق از خداوند می‌توان از وسوسه‌های شیطان و فتنه‌های او نجات یافت و از سقوط در دام شیطانی رهایی یافت.

10. دعوت به توبه و پیروی: در پایان، قصه حاضر دعوت است تا انسان با ترک تکبر و سرپیچی، به بندگی خداوند روی آورد و با پذیرش فرمان الهی، راه نجات از فریب‌های شیطان را پیمود؛ به همین دلیل، این داستان همچون درس و هشداری برای تمامی‌مومنان و انسان‌ها مطرح شده است.

نویسندگان :سمیه عمادی اندانی، رضا شکرانی، مهری کریمی

فصلنامه علمی‌پژوهشی علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا تهران


انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://http://@anjomanelmiquran11

بازدید : 0
چهارشنبه 26 فروردين 1404 زمان : 0:48
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت پنجم

قصه حضرت آدم در سوره «الاسراء» (نفی اعتماد بر شیطان و توصیه به توکل بر پروردگار)

چهارمین سوره در سیر نزول قصه آدم سوره «الاسراء» است. این سوره مکی است و پیش از آن سوره «القصص و پس از آن سوره «یونس» نازل شد.( معرفت ۱۳۸۰ ص ۱۹۱ بهجت پور ۱۳۹۴، ص ۲۲۶) سوره «الاسراء»)در روایات ترتیب نزول در رده پنجاهم قرار دارد.

هدف سوره تقویت روحیه مومنان از برکات توکل بر خدا و رد هرگونه اعتماد و توکل بر غیر خدا در جامعه مومنان مکه است. آیات سوره در سه بخش هدف یاد شده را تأمین کرده است:

۱ - تبیین خلاصه محتوای کتب آسمانی درباره ترک اعتماد و توکل بر غیر خدا (۱ تا 10)

۲- تبیین ضرورت توحید توکل و اجتناب از اعتماد بر دیگران (۱۱-۴۰).

٣_تطبیق موضوع توکل بر پروردگار و نفی اعتماد بر غیر خدا» در جامعه نوپای مؤمن مکی (۴۱-۱۱۱) (بهجت پور، ۱۳۹۴، ص ۲۲۴)

آیات (۶۱-۶۵) این سوره که قصه آدم را بیان میکند در مقام دلگرمی‌و یادآوری برای پیامبر است سیاق آیات حاکی از آن است که خداوند پیامبر (ص) را مأمور کرد تا به کافران مکی بگوید: هر که غیر از خدا بخوانید بدحالی را از شما دور نمی‌کند و آن را به خوش حالی تبدیل نمیکند (الإسراء : (۵۶) و ظاهرا منظور از این افرادی که مشرکان به غیر از خدا میخواندند فرشتگان بودند( آل غازی ۱۳۸۲ ق، ج ۲، ص ۵۲۶) و در آیه بعد فرمود: «همین درخواست کننده‌ها نیز نیازهای خودشان و بیم و امیدشان را از مالک مدیر خود پروردگار دارند (الإسراء، ۵۷) و همچنین در سیاق درخواست‌های کارشکنانه کفار در برابر دعوت پیامبر است که از او میخواستند تا معجزاتی مانند موسی بیاورد و خدا به پیامبر می‌فرماید ما معجزات را هنگامی‌میفرستیم که مخاطب را از مخالفت رسولان ترسانده و به راه آوریم اما اگر احتمال چنین تأثیری در مخاطب نرود حکمتی برای ارسال معجزه نیست و خدای حکیم کار عبث و بیهوده انجام نمی‌دهد. گذشتگان نشان دادند که ارسال معجزه برای منکراتی مانند مکیان فایده‌‌‌ای ندارد (الإسراء : ۶۰ (۵۹).

آنگاه قصه آدم و ابلیس را خاطرنشان میفرماید که ابلیس سوگند خورد ذریه آدم را گمراه سازد و از خدا درخواست کرد که او را بر کرده اش مسلط سازد، پس خیلی بعید نیست که اکثر مردم به سوی راه ضلالت گراییده و در ظلم و طغیان و اعراض از آیات خدا غوطه ور گردند چون از یک سو فتنه‌های الهی احاطه شان کرده و از سوی دیگر شیطان با قشون سواره و پیاده اش محاصره شان نموده است( طباطبایی، ۱۳۷۸، ج ۱۳ ص ۱۹۸). وجه تشابه و ارتباط بیان این داستان در این قسمت سوره با آیات قبل این است که همان طور که ابلیس به خاطر حسد و تکبرش از سجده بر آدم امتناع ورزید قریش نیز به خاطر حسادت و کبرشان پیامبر را تکذیب کردند آل غازی، ۱۳۸۲ ق، ج ۲ص ۵۲۶).

در اینجا خداوند توجه مردم را به ضرورت اجتناب از اطاعت شیطان و اعتماد و توکل به خدا در همه امور جلب میکند گروهی از مردم به جای اینکه بر خدا اعتماد کنند، برابلیس اعتماد می‌کنند، با این که او قابل اعتماد نیست و دشمن انسانهاست و از همه طرف بر آن‌ها تسلط دارد و بر آنها نفوذ می‌کند و مصادیق این راه‌ها نیز، گسترده است.

روش‌های شیطان، به تناسب افراد و اشخاص گوناگون، متفاوت می‌شود و گرفتاری انسانها، یکسان نیست؛ صدای شیطان، گاه وسوسهای درونی، گاه گفتاری دوستانه ازهمسر، همکار، همکلاسی ، فرزند و... و گاه در قالب رسانه‌های مسلط و جهانی و ملی است. گونه دیگری از هجوم شیاطین به بنی‌آدم ، مشارکت شیطان در مال و فرزندان است که مصادیق متعددی نیز دارد. (توکل بر خدا و رابطه آن با بندگی، از مهمترین راه حلهایی رهایی از دام شیطان است )(إلسراء65)

نویسندگان :سمیه عمادی اندانی، رضا شکرانی، مهری کریمی

فصلنامه علمی‌پژوهشی علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا تهران


💎انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://@anjomanelmiquran110

بازدید : 0
چهارشنبه 26 فروردين 1404 زمان : 0:42
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

انجمن علمی دانشکده علوم قرآنی مشهد

قسمت هفتم

قصه حضرت آدم در سوره مبارکه الکهف (هشدار به والیت شیطان دشمنی او با انسان)

در سوره کهف، آیات ۵۰ و ۵۱، داستان حضرت آدم(ع) با تأکید بر هشدار به انسان درباره دشمنی شیطان و خطر ولایت‌پذیری از او مطرح شده است:

۱. ابلیس از جنس جن بود، نه فرشته؛ به همین دلیل برخلاف امر خدا عمل کرد و از درگاه الهی رانده شد.

۲. با سرپیچی از فرمان الهی، ماهیت شیطان به‌عنوان موجودی نافرمان و فاسق آشکار می‌شود.

۳. خداوند در این آیات هشدار می‌دهد که چگونه ممکن است انسان‌ها، شیطان و فرزندان او را به ولایت بگیرند، در حالی که آنان نه در خلقت انسان و نه در آفرینش آسمان‌ها و زمین سهمی‌داشتند.

۴. نکوهش ولایت‌پذیری از شیطان از مضامین اصلی این بخش است؛ به‌ویژه زمانی‌که انسان دچار غفلت و فراموشی یاد خدا می‌شود.

۵. در این روایت قرآنی، شیطان به‌عنوان دشمنی قدیمی‌و آشکار برای انسان معرفی می‌شود که پیروی از او موجب گمراهی و تباهی است.

۶. برخلاف دیگر سوره‌ها که بیشتر به خلقت حضرت آدم و ماجرای بهشت می‌پردازند، سوره کهف بیشتر جنبه‌ی هشدار اعتقادی و تربیتی دارد. هدف این بخش، آگاه‌سازی انسان از خطرات پیروی از دشمنی پنهان در لباس وسوسه‌گر است.

نام نویسندگان :۱. سمیه عمادی اندانی۲. رضا شکرانی۳. مهری کریمی

این مقاله در نشریه تحقیقات علوم قرآن و حدیث، دوره ۲۰، شماره ۳، پاییز ۱۴۰۲ منتشر شده است.


انـجمـن علــمی، نگاهیـــے نو بـــہ اندیــشـہ ورزیــدن

کانال ایتا:

http://http//@anjomanelmiquran11

تعداد صفحات : -1

آمار سایت
  • کل مطالب : 0
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 4
  • بازدید کننده امروز : 5
  • باردید دیروز : 10
  • بازدید کننده دیروز : 11
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 5
  • بازدید ماه : 56
  • بازدید سال : 13400
  • بازدید کلی : 13420
  • کدهای اختصاصی